Dit artikel betreft een verslag van de tussentijdse resultaten van een onderzoek naar de vraag wat het effect is van verschillende samenwerkingsvormen van onderwijsorganisaties voor primaironderwijs en lerarenopleidingen op innovatie. Door een beschrijvingsmodel van grondvormen van samenwerken (Kaats, Van Klaveren & Ophey, 2005) en een beschrijvingsmodel van organisaties (Leidse Octaëder) te combineren zijn vier samenwerkingstyperingen ontwikkeld. De tussentijdse resultaten wijzen erop dat de geconstrueerde samenwerkingstyperingen in de praktijk voorkomen, waarbij de samenwerking vooral gericht is op het verbeteren van de huidige situatie en op het onderhouden van langdurige relaties, waarbij een besef van onderlinge afhankelijkheid ervaren wordt. Naarmate schoolorganisaties zich meer richten op vernieuwing, is er meer aandacht voor de talentontwikkeling van medewerkers en het element dat medewerkers in elkaars organisatieswerkzaamheden kunnen verrichten. Twee samenwerkingstyperingen komen in het onderzoek het meest voor: een waarbij de focus ligt op het gezamenlijk opleiden van studenten en een waarbij de focus vooral ligt op het gezamenlijk vernieuwen en grensoverschrijdend samenwerken.
