Sedert het begin van de jaren '90 heeft de zogenaamde Self-Study of Teacher Education Practices (S-STEP) internationaal veel weerklank gevonden in het onderzoek over de lerarenopleiding. De voorbije jaren heeft 'self-study' ook in het Nederlandse taalgebied opgeld gemaakt. In deze discussiebijdrage wil ik een lans breken om in het Nederlandse 'self-study' niet te vertalen als 'zelfstudie' (of 'zelfonderzoek'), maar wel te spreken over de 'LOEP-benadering' (zie Kelchtermans & Vanessche, 2010; Kelchtermans, Vanassche & Deketelaere, 2013). Mijn motieven voor deze discussiebijdrage zijn zeker niet van taalpuristische aard of ingegeven door een neiging tot Vlaams-Nederlandse taalstrijd. Maar de juiste woordkeuze bij vertaling doet ertoe. Een adequate vertaling is essentieel voor een adequaat begrip en -uiteindelijk- voor een adequaat gebruik. Daar is het me om te doen. Ik maak eerst duidelijk dat onzuivere vertalingen foutieve betekenisassociaties kunnen oproepen die tot misverstanden leiden. Nog problematischer echter is dat door die termen de inhoud van de boodschap verschuift, waardoor de klemtoon ten onrechte komt te liggen op de persoon van de opleider. Hoe belangrijker die persoon ook is, uiteindelijk gaat het in 'self-study' niet over hem of haar, maar om zijn of haar praktijk als lerarenopleider. En dat is precies wat we vermijden door te spreken over de LOEP-benadering, lerarenopleiders Onderzoeken hun Eigen Praktijk.
