Niet alleen leraren, maar ook de opleiders van die leraren zelf moeten adequaat gevormd en opgeleid worden. Deze stelling kan de jongste tijd op steeds meer bijval rekenen. Zowel in Vlaanderen als in Nederland worden er opleidingsinitiatieven genomen, telkens tegen de achtergrond van bredere inspanningen om de professionaliteit van de lerarenopleiders erkenning te doen krijgen: de beroepsstandaard, het formuleren van de kennisbasis, het registratieproject in Nederland en het ontwikkelingsprofiel voor lerarenopleiders in Vlaanderen. In dit artikel beargumenteer ik dat de gangbare invulling van professionaliteit het resultaat is van een 'blauwdruk'-benadering. Ik maak daar een reeks kritische bedenkingen bij en stel vervolgens een alternatief voor dat ik omschrijf als een 'praktijkgebaseerde' benadering. Concreet wil ik dus pleiten voor een praktijkgebaseerde benadering (in plaats van een blauwdrukbenadering), die vertrekt van en een centrale plaats geeft aan concrete opleidingspraktijken.
